 |
| Terugplaatsen lantaarns op de Dam |
De lantaarns zijn ontworpen voor de inhuldiging van koning Willem II in 1840, hoewel zij niet op tijd af waren. De lantaarns kregen net als andere lantaarns in de stad een kroon bovenop, hoewel het hier geen keizerskroon werd, maar een vergulde koningskroon.
De lantaarns zijn eigendom van de staat, net als het Koninklijk Paleis, hoewel de stad verantwoordelijk is voor het onderhoud. Ze zijn rijk geornamenteerd en doen denken aan de donkerrode Ritterlantaarns in de stad, maar zijn bruin van kleur en hebben een uitzonderlijk grote voet.
 |
| Naatje op de Dam |
De ontwerper van de lantaarns is Tétar van Elven (1803-1882) die ook verantwoordelijk was voor het voetstuk van Naatje op de Dam (officieel De Eendracht), het monument dat tussen 1856 en 1914 op de plek stond van het huidige nationale monument en de overwinning op de Belgen in 1831. Van Elven kwam uit een rijke familie die allen kunst beoefenden. Hij werd in 1835 benoemd tot directeur bouwkunde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten en wordt gezien als één van de pioniers van het eclectisisme in Nederland, die in zijn tijd een zekere mate van respect genoot. Ook was hij betrokken bij de oprichting van het genootschap Arti et Amicitiae, waar hij de prestigieuze kunstzaal inrichtte.
Met het heropenen van het Paleis voor het publiek, het reinigen van de gevel en het verwijderen van de omheining rondom het gebouw, komt beetje bij beetje het oorspronkelijke beeld van het plein weer tot leven. Wordt er zoveel moeite in gestoken om het plein gereed te maken voor een aanstaande troonsopvolging?
via: paleisamsterdam.nl
Bronnen:
- Dijk, M. van, (2011), Het achtste wereldwonder, Stichting Koninklijk Paleis Amsterdam
- Nai.nl
Foto: Stichting Koninklijk Paleis Amsterdam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten